GÜZELYURT KÖYÜ

Güzelyurt Köyü, Denizli ili, Çameli ilçesine bağlı bir köydür. Köyün nüfusu 913 olup 240 hane bulunmaktadır. Ilçe merkezine uzaklığı 17 km, il merkezi ise, Kelekçi yolu üzerinden 95 km´dir.

 Köyümüz daha önceleri Acıpayam´a bağlı Eskiköy, ve Çameli´ye bağlı Sakalsızlar (Çamlıbel) köyü ile beraber 1954 yılına kadar Gireniz Tahtalı köyü olarak kalmış ancak bu tarihte Çameli ilçesine bağlanmıştır. Köyümüzün adı daha sonra Güzelyurt olarak değiştirilmiştir. Köyümüz üç mahalleden oluşmaktadır. Yukarı Mahalle, Hacılar ve Hamzalar mahallesidir.

 Köyümüz oldukça engebeli bir araziye sahip olup, tarıma elverişli alanlar oldukça sınırlıdır. Köy ilçe merkezine 20 km. uzaklıkta olup, yolları asfalttır. Köyün batısında Çamlıbel Köyü, kuzeybatısında Eskiköy, güneyinde Cumaalanı Köyü, doğusunda Kınıkyeri Köyü, kuzeydoğusunda Aliveren köyü vardır.

 Köyümüzde yazlar serin ve kurak, kışlar soğuk ve yağışlı geçmektedir. Yağışların büyük bölümü kış ve bahar aylarında olmaktadır. Köyümüz orman yönünden pek zengin değildir. Köyümüzün doğu ve güney taraflarında ormanlar vardır, Köy ve çevresinde bu ormanlar, daha çok çam ve ardıç ağaçlarından oluşmuştur. Evlerin büyük bir kısmı taş örülerek yapılmış, alt kısımları hayvan barınağı olarak kullanılacak şekildedir. Köyde son zamanlarda tuğladan evler de yapılmaya başlanmıştır. Köy dağınık bir yerleşime ve çok geniş yaylalara sahiptir.

 Okula çevre köylerden Çamlıbel köyü ile Cumaalanı Köyü’nün Akçapınar ve Yılancık mahallelerinden taşıma ile öğrenciler gelmektedir. Köyün kendi mahalesi Hamzalar mahallesinden de gelen öğrencilerimiz taşımalı eğitim yoluyla eğitim ve öğretim görmektedirler. Orta öğretime ve yüksek öğretime devam edenlerin sayısı son yıllarda bir hayli artmıştır duyurmuştur.

 Köy halkı örf ve adetlerine bağlılığını sürdürmektedir. Cenaze, dua ve düğünlere katılım yüksektir. Düğünler yemekli olup, tahıl ve baklagil yemekleri çoğunluktadır. Dini bayramlarda akraba ve komşu ziyareti yaygındır. Kına gecesi, asker uğurlama, karanfil dizme, kapma, düğün sonrası 1 hafta el öpme gibi gelenekleri de vardır.

 Halkın başlıca geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Fakat Son yıllarda 4/C li olarak çalışmaya başlayanlar nedeniyle Denizli’ye yoğun göç bulunmaktadır.

 Köy dağınık bir yerleşime ve çok geniş yaylalara sahiptir. 2250 m. yüksekliğe varan dağlarda kar hemen hemen hiç eksik olmamaktadır.